Korzyści i szkody związane z powiększaniem piersi własnym tłuszczem

Czy spotkałeś się z tak niezrozumiałym terminem jak przeszczep tłuszczu i chcesz wiedzieć, jaki rodzaj zabiegu? Nie ma nic prostszego niż uzyskanie odpowiedzi na to pytanie. To jest powiększanie piersi tłuszczem. Czyli lipofilling biustu znany większości kobiet. Chodzi o tę procedurę: jej zalety i wady, które omówimy dzisiaj.

Przeszczep tłuszczu pod mikroskopem

Metoda polega na „złapaniu dwóch ptaków jednym kamieniem":

1. Usuwanie tkanki tłuszczowej z problematycznych obszarów ciała.
2. Ich przeszczepienie w okolice gruczołów sutkowych.

W ten sposób otrzymujesz bujny biust i smukłą linię bioder, nóg lub stonowany brzuch. To właśnie z tych miejsc wydobywany jest bardzo potrzebny tłuszcz. Chirurdzy doradzają stosowanie metody liposukcji. Modelowanie sylwetki poprzez usuwanie lub wprowadzanie własnych nagromadzeń tłuszczu jest praktykowane od ponad wieku. Nowoczesne technologie sprawiają, że jest tak bezpieczny dla pacjentów, jak to tylko możliwe.

Głównym warunkiem pozytywnego wyniku tej procedury jest utrzymanie żywotności tkanki tłuszczowej podczas ich przenoszenia. „Martwy tłuszcz" nie tylko nie poprawi Twojej sylwetki poprzez rozpuszczenie. Ale może również wywołać wzrost tkanki łącznej w miejscu przeszczepu (zwłóknienie).

Proces ten znacznie komplikuje sprzętowe metody badania stanu gruczołów sutkowych i może powodować naddiagnozę wzrostu nowotworów w tym obszarze. Oznacza to, że kwestia prawidłowej liposukcji i prawidłowego przeszczepu nie jest bynajmniej naciągana. Aby zabieg zakończył się sukcesem, przeprowadza się go w sterylnych warunkach przy użyciu specjalnego sprzętu.

Na wszystkich etapach jego realizacji nie dopuszcza się kontaktu tkanki tłuszczowej z tlenem, aby uniknąć utleniania tego ostatniego.

Zalety zabiegu

Lipofilling to operacja, choć mini. Może być wykonywany w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Ten pierwszy jest preferowany dla układu sercowo-naczyniowego pacjenta. Jego główne zalety to:

• minimalna inwazyjność / uraz (w porównaniu do endoprotetyki);
• wysoki wskaźnik przeżywalności tkanek „dawcy";
• minimalne ryzyko alergii (w porównaniu z wprowadzeniem wypełniaczy, nawet na bazie hialuronu). Alergia może być na leki znieczulające;
• brak wizualnie rozpoznawalnych blizn, nawet cienkich;
• możliwość „zamówienia" kształtu piersi, po kilku miesiącach w razie potrzeby powtórzyć zabieg, aby powiększyć biust o więcej niż 1 rozmiar, w razie potrzeby wymodelować biust;
• przywrócić asymetrię w wrodzonej / nabytej wadzie form;
• używanie własnego tłuszczu jest dopuszczalne, nawet jeśli inne metody są przeciwwskazane;
• korekcja kształtu piersi po usunięciu implantu, operacje na gruczole sutkowym. Z takiej możliwości często korzystają starsi pacjenci i młode kobiety, gdy nie można wymienić / zainstalować endoprotezy (na przykład alergia na materiał);
• stosunkowo krótki okres rehabilitacji;
• całkowita naturalność form gruczołów sutkowych po manipulacji i naturalnych odczuciach podczas badania palpacyjnego;
• Dodatkowym atutem zabiegu jest odmłodzenie tkanek w miejscu wstrzyknięcia materiału tłuszczowego.

Zwolennicy metody zapewniają, że przeszczep tłuszczu zapewnia długotrwały, prawie dożywotni efekt. Przeciwnicy twierdzą, że druga procedura będzie potrzebna maksymalnie za 2 lata. Prawda jest taka, że każdy organizm jest wyjątkowy. Przy dobrym wszczepieniu tkanek wynik może utrzymywać się przez 5-10 lat. Pod warunkiem, że nie przytyjesz i nie schudniesz ani nie zajdziesz w ciążę.

Po ciąży prawdopodobnie będzie potrzebna korekta. Ale znane są również przypadki, w których u niektórych pacjentów faktycznie wstrzyknięta tkanka tłuszczowa została wchłonięta w ciągu 1, 5-2 lat. I tomy wróciły do poprzednich niezadowalających.

Przed podjęciem decyzji o zabiegu lub jego zaniechaniu oceń efekty powiększania biustu własnym tłuszczem na zdjęciu.

Ograniczenia lipofillingu

Powiększanie biustu tłuszczem ma szereg ograniczeń i wad:

• możliwość zwiększenia objętości tylko o 0, 5-1 rozmiaru na zabieg (wpompować około 150-200 ml tłuszczu);
• ryzyko resorpcji wstrzykiwanego tłuszczu po 0, 5-2 latach;
• trudność operacji dla bardzo szczupłych kobiet (brak materiału);
• obecność przeciwwskazań (bezwzględnych i względnych);
• możliwość śmierci części materiału tłuszczowego podczas jego wprowadzania i rozwoju ognisk zwłóknienia w tej strefie, co zmniejsza niezawodność sprzętowych metod badania piersi;
• przed lipofillingiem wymagane jest niewielkie przygotowanie (rzucenie palenia, picie alkoholu, przyjmowanie leków wpływających na krzepnięcie krwi).

Dodatkową wadą zabiegu jest stosunkowo wysoki koszt. Jeśli wymagane są wielokrotne cykle wstrzykiwania tłuszczu, może to być droższe niż endoprotetyka.

Wskazania do zabiegu

Pokazano wprowadzanie podskórnego tłuszczu z innych części ciała do piersi:

• z brakiem tkanki do implantacji protezy (pokrycie jej brzegów istniejącą tkanką);
• niechęć kobiety do korzystania z endoprotezy;
• potrzeba niewielkiej korekty w przypadku pogorszenia stanu tkanek po ciąży, karmieniu piersią, kryzysie hormonalnym, gwałtownej utracie wagi.

Niektóre kobiety stosują lipofilling jako interwencję próbną. Patrzą, jak będzie wyglądała pierś, jak bardzo powinna być powiększona przed podjęciem decyzji o endoprotetyce.

Kiedy zabieg nie jest zalecany?

Bezwzględne przeciwwskazania obejmują:

• z poważnymi dolegliwościami somatycznymi (choroba serca);
• zaburzenia psychiczne;
• dolegliwości endokrynologiczne (cukrzyca);
• wraz ze wzrostem guzów;
• niektóre choroby ogólnoustrojowe;
• patologia krwi.

Aby na jakiś czas powstrzymać się od zmiany formy własnym tłuszczem, należy:

• podczas krwawienia miesiączkowego;
• z przewlekłymi patologiami podczas zaostrzenia;
• w przypadku choroby zakaźnej (w jej ostrym okresie);
• podczas ciąży i laktacji. Do kwestii powiększania piersi możesz powrócić po 12 miesiącach od zaprzestania karmienia piersią.

Po wyzdrowieniu, osiągnięciu stabilnej remisji i ustaniu miesiączki, lipofilling dla stosunkowo zdrowych kobiet staje się dość przystępny. Nie powinnaś w ten sposób powiększać piersi, jeśli jesteś uzależniona od papierosów. Palenie ma bardzo zły wpływ na trwałość wyniku zabiegu.

Etapy lipofillingu

Sama manipulacja zmianą rozmiaru biustu za pomocą tłuszczu odbywa się w 3 etapach:

• pobieranie próbek materiału (liposukcja);
• oczyszczenie go z zanieczyszczeń (na przykład krwi);
• faktycznie lipofilling lub „pompowanie" piersi tłuszczem podskórnym, usuwanym za pomocą odsysania próżniowego z obszarów problemowych.

Kilka godzin po zabiegu pacjent może spokojnie wrócić do domu.

Rehabilitacja

Okres rehabilitacji obejmuje:

• noszenie specjalnej bielizny, następnie biustonosza z szerokimi ramiączkami zapobiegającymi mastoptozie (materiały muszą „przyzwyczaić się" do nowej wagi i objętości piersi);
• ograniczenie aktywności fizycznej;
• unikanie ekspozycji na temperaturę;
• odmowa ręcznego uderzenia w obszar klatki piersiowej przez 1-2 miesiące po zabiegu.

Po lipofillingu po raz pierwszy można odczuć dyskomfort w okolicy piersi, pierś może nieco puchnąć, a w miejscu nakłucia tworzą się krwiaki. Zjawiska te są klasyfikowane jako normalne. Przechodzą same dość szybko. Okres podstawowej rehabilitacji kończy się za 2-4 tygodnie.

Dopóki miejsca nakłucia nie zagoją się, są one leczone miejscowym środkiem antyseptycznym zgodnie z zaleceniami lekarza. Za sześć miesięcy będzie można w pełni ocenić efekt lipofillingu.